Na een paar maanden stage te hebben gevolgd bij TOLHUIJS heb ik als Belg toch wel wat verschillen op te merken tussen het frietjes en kaas land.
Naast ons -toch wel verschillend- taaltje zijn er veel verschillen op te merken. Laten we het eerst hebben over het achterop zitten op de fiets. Wist ik veel dat je hiervoor in Nederland geen boete krijgt maar dat het dus de normaalste zaak van de wereld is. Daarnaast wordt er in de frituur/frietkot (Nederlanders noemen dit snackbar) een ‘patatje’ gevraagd in plaats van een ‘pakje friet’.
Ik kom even terug op dit taalverschil. Hoe komt het toch dat vele Nederlanders vaak in het Engels op een van mijn vragen antwoorden? Ik mag dan wel van West Vlaanderen komen, waar we bekend zijn om ons ‘onverstaanbaar’ dialect, maar hier doe ik mijn allerbest om in mooi algemeen beschaafd Belgisch te spreken. Ik betrap me er zelfs op soms ‘Doei’ te gebruiken in plaats van mijn Vlaamse ‘Saluutjes’. Mijn Vlaams inwisselen voor Nederlands zal jammergenoeg niet gebeuren, daar ben ik toch wel een beetje te fier voor.
AFVAL
Op vlak van afval zijn er heel veel gelijkenissen tussen ons, toch hebben we een paar verschillen. Zo staan wij, de Belgen, wereldwijd bekend als kampioen voor recycleren. Nederland probeert dit voorbeeld ook na te streven maar door grote steden als Amsterdam of Rotterdam wordt hun gemiddelde score op vlak van gescheiden afval inzameling in grote percentages naar beneden gehaald. Toch staan we allebei in de top 5 van de wereld. We zijn een van de weinige landen die meer dan 50% hergebruikt, een norm die trouwens door alle landen van de EU tegen 2020 moet behaald worden. Op vlak van verwerking van bedrijfsafval en huishoudelijk restafval wint Nederland, zo verbrandt het ook afval uit Italië, het Verenigd Koninkrijk en Ierland. België opent zijn grenzen hiervoor liever niet.
Iets dat in België niet kan, maar ik in Amsterdam vaak zie gebeuren, is dat huishoudens hun afval dagen op voorhand al buiten zetten. Dit is waarschijnlijk ook te wijten aan het feit dat het afval hier in Amsterdam meerdere keren per week wordt opgehaald, en in mijn voormalige studentenstad Gent maar eenmalig. Daar riskeerde je dan ook een GAS-boete (meer info later) voor het te vroeg buiten zetten van afval. Wat we wel gemeen hebben zijn onze hoge kosten op het gebruik van afval, behalve in Amsterdam, waar je ongezien het aantal afval je per dag benut, een vaste belasting moet betalen.
Door de hoge prijzen van afval wordt het stimuleren van recycleren echt wel aangemoedigd. In België kosten vuilniszakken voor PMD (Plastic Metaal Drankkarton) veel minder dan die voor rest, waardoor je toch 2 maal zal nadenken voor je plastic bij je restafval gooit. In Nederland dan, hebben ze op bepaalde plekken een soort weeg systeem waardoor je voor elk object dat je in de container gooit betaalt. Daarnaast krijg je in beide landen statiegeld bij het inbrengen van bepaalde glazen flesjes. In Rotterdam werd de proef ‘Afval Loont’ opgericht, een stichting die bewoners betaalt als ze afvalmateriaal als papier, karton, frituurvet, textiel etc. inleveren. Dit bewijst allemaal dat we toch wel trots mogen zijn op beide landen, niet?
BOETES
Omdat het concept GAS boete voor Nederlanders een raadsel is, leg ik het toch even uit met behulp van Wikipedia. Een gemeentelijke administratieve sanctie (GAS) is in België een straf, meestal een boete, die een gemeente kan opleggen voor inbreuken op zijn gemeentereglement. Het is op die manier een instrument om op lokaal niveau een antwoord te bieden aan de problematiek van openbare overlast. Ik vul dit ter verduidelijking aan met een aantal banale voorbeelden van redenen om GAS (boetes) te geven.
- In Leuven riskeer je een GAS-boete als je op openbaar domein aan bomen of struiken schudt. In deze stad is het trouwens ook verboden om openbaar vals op je instrument te spelen.
- In Mechelen riskeerde een inwoner een GAS-boete omdat hij een bloem had geplukt.
- In Beerse is braken verboden, behalve voor zwangere vrouwen. Dit geldt zowel op openbaar als privedomein.
- In Antwerpen kreeg een man een GAS-boete omdat hij een blikje bier opende op het Astridplein. Tijdens de bemiddeling werd hem voorgesteld om drie sessies van de Anonieme Alcoholisten bij te wonen, hoewel de man geen alcoholist is. Uiteindelijk werd de GAS-boete gewoon geschrapt.
- In Jabbeke is het verboden om huisvuil te ‘doorsnuffelen’.
Natuurlijk heb je die banale boetes in Nederland ook. Ik las dat Rotterdam het meeste boetes heeft voor Huftergedrag, een begrip waar ik nog niet van had gehoord.
- In Rotterdam dus, riskeer je een boete als je hond te veel blaft.
- Een man uit Gilze werd in 2007 opgepakt toen hij een halfgare frikandel tegen een passerende politiewagen gooide. Dat kostte hem een boete van vijftig euro. De man zei dat hij de snack naar de politieauto gooide, omdat hij die niet lekker vond doordat de frikandel niet helemaal gaar was.
- In Oldenzaal riskeer je zonder dat je het weet een boete voor het betreden van gras. Een gezellig picknickje zou dus raar kunnen uitvallen. Het is namelijk verboden in parken, wandelplaatsen, plantsoenen, groenstroken of grasperken buiten de paden te lopen of te zitten.
- In Meppel en Zoetermeer kan binnengluren tot sancties leiden. Het gluurverbod geldt zowel voor het bespieden met of zonder verrekijker 'of enig ander optisch instrument' van personen in gebouwen, woonwagens of woonboten.
- In Flevoland riskeren kindjes een boete als ze stoepkrijten.
Zo zie je maar. We mogen dan wel verschillend zijn, onze boetes zijn en blijven even banaal.